Το όνομά μου σε παλάτια ταξιδεύει…

Tο BeeBot (η «έξυπνη μέλισσα») είναι ένα προγραμματιζόμενο ρομπότ δαπέδου. Ο προγραμματισμός της είναι εύκολος ακόμη και από παιδιά προσχολικής ηλικίας με τα κουμπιά που φέρει στο επάνω μέρος της. Ο σκοπός της να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη διαδρομή πάνω σε ένα εκπαιδευτικό δάπεδο. Στα πλαίσια διαθεματικών σχεδίων εργασίας (projects), τα μικρά παιδιά κατανοούν τις έννοιες του ελέγχου, της κατεύθυνσης (του προσανατολισμού), ενώ εντάσσονται σταδιακά με παιγνιώδη τρόπο στη διδασκαλία του προγραμματισμού.

Στην τάξη μας, λοιπόν, ξεκινήσαμε το ταξίδι μας στον κόσμο του BeeBot, αρχικά χωρίς αυτό,ώστε τα παιδιά να εξοικειωθούν αρχικά με τις βασικές κινήσεις-εντολές στον προγραμματισμό του.

Αξιοποιώντας το θέμα του παρουσιολογίου της τάξης που είναι ένα παλάτι (εμπνευσμένο από το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, που βρίσκεται στη Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου) και καθώς το προηγούμενο χρονικό διάστημα ασχοληθήκαμε με την εκμάθηση της γραφής των ονομάτων μας, δημιουργήσαμε μια μικρή ιστορία:

«Η πριγκίπισσα Μάγια – Ανέττα βγήκε από το παλάτι για να αναζητήσει τους δύο χαμένους της μονόκερους. Καθώς η ώρα περνούσε, ο ιππότης Αναστάσιος ανησύχησε και καβάλα στο άλογό του βγήκε να την αναζητήσει και να την φέρει πίσω. Χρειαζόταν όμως και τη δική μας βοήθεια: Κάθε βοηθός του ιππότη έπρεπε να ακολουθήσει μια διαφορετική διαδρομή σχηματίζοντας το όνομά του, ώστε να συστηθεί στον ιππότη. Έτσι, η αναζήτηση της πριγκίπισσας και των χαμένων της μονόκερων θα γινόταν ευκολότερη.»

Η ιστορία αυτή αποτέλεσε το έναυσμα για τη δημιουργία του εκπαιδευτικού μας δαπέδου. Αρχικά επιλέξαμε, εκτυπώσαμε και χρωματίσαμε τις εικόνες που θα χρησιμοποιούσαμε (πριγκίπισσα, μονόκεροι, ιππότης καβάλα σε άλογο, φρουροί και το παλάτι του παρουσιολογίου μας σε σμίκρυνση). Έπειτα, αξιοποιώντας μια προηγούμενη θεματική για τα χρώματα του ουράνιου τόξου, δημιουργήσαμε το εκπαιδευτικό μας δάπεδο.

Στη συνέχεια, εκτυπώσαμε και κόψαμε καρδούλες, αφού ο ιππότης μας ήταν ερωτευμένος με την πριγκίπισσα… Μέσα σε κάθε καρδούλα κάθε παιδί έγραψε από ένα γράμμα του ονόματός του, αντιγράφοντας από τα καρτελάκια των ονομάτων τους. Εκτυπώσαμε και κάρτες με βελάκια παρόμοια με αυτά που υπάρχουν πάνω στο BeeBot (εισαγωγή στα σύμβολα κίνησης του ρομπότ) και εξηγήσαμε ότι κάθε παιδί-βοηθός του ιππότη μπορεί να κινηθεί «μπροστά-πίσω, αριστερά-δεξιά», όχι όμως διαγώνια.

Το παιδί-βοηθός τοποθέτησε πάνω στο πλέγμα τις καρδούλες με τα γράμματα του ονόματός του σε όποια τετράγωνα ήθελε και σταδιακά σχεδίασε τη διαδρομή που θα ακολουθούσε, για να ενώσει τα γράμματα με τη σωστή σειρά (συμβουλευόμενο το καρτελάκι του ονόματός του) και να σχηματίσει τελικά το όνομά του. Έτσι, κάθε φορά έλεγε και εκτελούσε την κίνηση που ήθελε να κάνει. Ένα άλλο παιδί τοποθετούσε τις αντίστοιχες κάρτες με τα βέλη πάνω στο πλέγμα, ενώ ένα τρίτο σημείωνε τη διαδρομή σε σχετικό φύλλο εργασίας, έχοντας προηγουμένως γράψει στα αντίστοιχα τετράγωνα τα γράμματα, όπως είχαν τοποθετηθεί στο δάπεδο. Στην περίπτωση που η επιλογή της κίνησης δεν οδηγούσε στο επιθυμητό επόμενο γράμμα, τα τρία παιδιά συζητούσαν μεταξύ τους, δοκίμαζαν την προτεινόμενη διαδρομή και παρενέβαιναν διορθωτικά.

Τέλος, αφού είχαν καταγραφεί οι κινήσεις στο φύλλο εργασίας, αφαιρούσαμε από το δάπεδο μόνο τις κάρτες με τα βέλη. Το παιδί-βοηθός του ιππότη «διάβαζε» τη διαδρομή από το φύλλο εργασίας και προγραμμάτιζε το BeeBot ανάλογα. Ο ενθουσιασμός όλων ήταν απερίγραπτος, όπως και η προθυμία για συμμετοχή!